Meditatiefje
nu ik hier en het universum
even
een moment
alleen zijn
met z’n tweeën
één
stil tussen zucht en geeuw
de adem binnen is
gedachten –eindelijk- stil
evenwicht tussen vooruit en terug
polsstoksprong op z’n hoogst
stil
luchtledig
bewegingsloos
heel even een spanningsloze ontspan
de boog
net voor haar dodelijkste daad
Verklaring
leg mij alles 1ns uit
was was ik blad aan boom
en voelde ik vezel na vezel
groen elastisch hout verharden
knakt de wind stuk stuk voor stuk
de weg vrij naar vrije val
val val valt val naar rust
niet snel snel in wind gevonden
wind wind waai mij
wild vrij en alle kanten op
naar rust op een hoop
hoop hoop op een hoop hoop
waai mij tot hoop
rust rust stil stil waait zij nog even
wij waaien van heide en verre
tot één enkele hoop
die Hij heeft & die Hij houdt
Zijn hele hebben en houden
Abonneren op:
Posts (Atom)